Over mij
Het is vrijdagmiddag en ik heb er net een interview opzitten. Onderweg naar huis begint het verhaal zich al te vormen in mijn hoofd. Het interview met de sportman, een zeiler om heel specifiek te zijn, was erg aangenaam. Wat kan deze man vertellen! Ik kan met gemak een boek schrijven over hem, zo diep ging ik op in zijn verhaal.
Nu is dat niet wat ik doe, boeken schrijven. Uiteindelijk maak ik er één verhaal van, gericht op één onderwerp. Ook deze keer, hoewel ik genoeg stof heb voor meerdere artikelen, wie weet. Wanneer ik het interview na het weekend nog even naar de sportman stuur voor een feitelijke controle, krijg ik een positief bericht terug: “Het was een fijn gesprek, en dat zie ik helemaal terug in je artikel!”
Dat zijn de momenten waar ik echt even trots ben op mezelf, want dat mag gewoon toch? Het gaat echt niet altijd zo vanzelf en makkelijk, maar zodra ik over een onderwerp schrijf waar ik persoonlijk blij van wordt, dan voelt mijn werk helemaal niet als werk.
Als zeiler trekt de watersport mij altijd, het is een mooi onderwerp om verhalen over te maken. Al vind ik de hele sportwereld super interessant. Het is ook één van mijn favoriete hobby’s, een beetje over een veld achter een bal aanrennen, het water op of de sportschool in. Als ik sport, ben ik gelukkig. En dat geldt ook als ik schrijf over sport.
Soms vind ik het jammer dat ik nooit topsporter ben geworden, maar mijn ambities lagen blijkbaar elders. Daarbij vind ik een biertje in de kroeg ook wel erg gezellig, dus of de topsportwereld bij mij had gepast vraag ik mij af. Erover schrijven ligt mij ongetwijfeld een stuk beter.
Naast schrijven over sport, word ik ook blij van positieve verhalen van mensen die de wereld een stukje mooier willen achterlaten. Dat noemen we dan duurzaamheid, maar dat is zo’n breed begrip. Het liefste praat ik met ondernemers en mensen uit de buurt die zich zichtbaar inzetten voor een betere wereld. Met de verhalen die ik over die mensen maak, hoop ik anderen weer te inspireren.
Maar mijn verhalen zijn er ook om een ander licht te schijnen op onderwerpen die veelal negatief in de media worden geschetst. Eigenlijk heb ik het hierbij vooral over Libanon. Ja, die zag je niet aankomen he? In 2019 maakte ik kennis met dit land, ik spendeerde er een zomer en werd verliefd (eh, op het land he). Sindsdien keer ik iedere zomer terug en ieder jaar wordt de situatie in Libanon slechter.
Dat is wat de media ook voornamelijk laat zien. Iedereen denkt hierdoor dat het gevaarlijk en onveilig is om naar Libanon te reizen. Begrijpelijk, maar ik ken ook die andere kant. De kant waar de inwoners blijven vechten voor hun waanzinnig mooie land. Die verhalen verdienen het om vertelt te worden, en dat doe ik maar al te graag. Voor wie Libanon nog niet op een bucketlist heeft staan, ik zou hem snel toevoegen! Of lees hier eerst mijn verhalen over het land, zeker weten dat ik jou daarmee overhaal.
Ik vind het altijd leuk om met anderen van gedachten te wisselen over (water)sport, duurzaam ondernemen of Libanon. Bel me dan gerust eens. Ik drink zwarte koffie, of een biertje in de kroeg! Wie weet komt er nog wel een mooi verhaal uit ons gesprek ook. Of een boek, ik sluit niets uit.