Indrukwekkende tocht met de Bark Europa

Donderdag 3 juli mocht ik meevaren op een best bijzondere boot. De Europa, een Tall Ship, vierkant getuigd en met maar liefst 3 masten. Leentje Toering is directeur van Rederij Bark Europa, zij was er ook tijdens de Delta Lloyd North Sea Regatta en nodigde mij uit. Een uitnodiging die ik niet af kon slaan. En zo werd ik samen met een groep andere vrienden en bekenden van de Europa op donderdagochtend ontvangen met een kop koffie en een koek in de haven van Harlingen. Stuurman Ruud Blokzijl heet ons welkom en geeft een kleine introductie over het dagprogramma. “We varen de diverse Tall Ships tegemoet, vervolgens draaien we om en voegen we ons bij de rest. We gaan dan al zeilend terug richting de haven van Harlingen”.  Dat het schip dit weekend in Harlingen was heeft alles te maken met de Sail dit weekend. Het terugvaren naar de haven samen met vele andere Tall Ships was dan ook onderdeel van de Sail Inn.

 
Zelf zeilen zetten
Na de koffie, de koek en de introductie was het hoog tijd om de trossen los te gooien. Onder luid getoeter, van onze kant, voeren we de haven uit, de Waddenzee op. Het waait lekker, dus de eerste zeilen worden al snel gezet. De wind is op het dek ook goed voelbaar, ondanks dat het aan land een warme dag is, op zee is het een stuk frisser. Gelukkig was hier van te voren voor gewaarschuwd, iedereen kon zich er zo goed op kleden. Ruud geeft onderweg nog een korte veiligheidsinstructie. Nu weten we precies wat we moeten doen zodra er brand uitbreekt of we in een man overboord situatie belanden. Ook vertelt hij dat we mogen helpen met het hijsen van de zeilen, dat is wat we graag horen. Ondertussen varen we rustig verder, voorbij Terschelling en vele indrukwekkende Tall Ships. Bijna raken we nog een ton, maar kapitein Klaas Gaastra stuurt het schip er netjes langs. Dan is het ook tijd om te draaien, onze hulp wordt gevraagd met het inhalen en omzetten van de zeilen die al op staan. Zo verloopt deze draai vlekkeloos, we varen terug aan de wind en zetten alle zeilen op. Tezamen met de andere schepen varen we richting de haven, wij zijn de enige die alle zeilen opzetten en dat moet een prachtig gezicht zijn voor de omstanders. Hoewel ik voor vandaag dit plaatje alleen van foto’s ken, ben ik nu zomaar onderdeel van dit waanzinnige plaatje. Een super ervaring, en zeker de moeite waard voor iedereen die deze kans eens krijgt. Aan boord wordt er ondertussen continu doorgewerkt, want er moet steeds wel weer een zeil worden bijgesteld. De bemanning klimt zonder aarzelen omhoog de masten in en kapitein Klaas geeft af en toe instructies door. Stuurman Ruud rent continu heen en weer om te controleren of alles goed gaat en maakt hier en daar een praatje met de gasten.

Ik begrijp ondertussen dat ik een van de weinigen ben die voor het eerst op de Europa vaart, het merendeel van mijn gezelschap heeft al wel eens tochten gemaakt met dit schip. Van dichtbij huis tot aan Antartica, er wordt mij op het hart gedrukt dat een reis naar dit koude deel van de wereld heel indrukwekkend is. Helaas kost het ook aardig wat geld, ik zal dus nog wel even moeten sparen om zo’n droomreis te maken. Dan nog maar even genieten van deze tocht.

Op de klippen lopen
De haven van Harlingen blijkt niet een hele makkelijke haven om in te varen vertelt stuurman Ruud me. Er ligt een enorme strekdam direct naast de vaargeul waar wij doorvaren. Ruud verwacht dat hier nog wel een schip op de klippen loopt. “Het is niet heel slim, maar het gebeurt toch vaker dan je verwacht.” Op dat moment krijgt Ruud een ton in zijn oog waar we voor moeten uitwijken. Kapitein Klaas ziet hem ook en roept zijn bemanning op om uit te wijken over stuurboord. Deze manoeuvre is snel gedaan, maar dan valt de elektrische stuurkolom uit. Ruud bedenkt zich geen moment en begint als een gek aan het ouderwetse roer te draaien. Niet zo gek, we stevenen nu recht op die bewuste strekdam af. De KNRM komt al aangesneld en de motoren worden snel weer gestart om op volle kracht in zijn achteruit te gaan. De KNRM waarschuwt nog even dat we niet buiten de rode tonnen moeten gaan varen en probeert ons te duwen. De motoren hebben dit werk gelukkig al gedaan en we draaien langzaam weer richting onze koers. De zeilen worden weer opgezet en zo varen we alsnog veilig en vol getuigd door naar de haven.

Voor we de haven echt invaren worden de zeilen gestreken, dat is toch wel zo veilig. Op de dijk ziet het zwart van de mensen, en ook op de kade zijn horden mensen toegestroomd. Met muziek en toeters worden we zeer gastvrij ontvangen in Harlingen. Achter ons aan komen steeds meer Tall Ships binnen, waaronder een zeer indrukwekkende viermaster, de Russische Kruzenshtern. Totaal komen er tijdens de Sail Inn zo’n 65 Tall Ships binnen varen. Na het afmeren, een dankwoord en het afscheid loop ik nog even de haven door. De zon brandt fel en ik geniet met volle teugen van de prachtige schepen die hier zijn aangemeerd. Een feest voor iedere bootliefhebber, maar ik vermoed dat hier ook genoeg niet bootliefhebbers aan het genieten zijn.