‘De aanhouder wint’, zo stuurde ik naar collega freelance journalisten. We hadden net onze frustraties met elkaar gedeeld over het leven van een freelancer toen ik goed nieuws in mijn mailbox ontving. Ik mag verslag doen op de Olympische Spelen! Het doel waar ik dit jaar naartoe had gewerkt, en ondanks veel afwijzingen, had ik eindelijk mijn ingang gevonden.
De frustraties die we kort daarvoor met elkaar hadden gedeeld gingen over die afwijzingen, het eindeloze pitchen en de hoeveelheid tijd die daarin gaat zitten. Samen met een groepje andere freelance journalisten volg ik een traject waarin we worden begeleid in onze werkzaamheden door de ervaren journalist Yasmine Esser. De struggles die gedeeld werden herkende iedereen, ook Yasmine.
Het doel
Mijn doel dit jaar was om naar de Olympische Spelen te gaan, hier schreef ik eerder al eens over. Als freelancer is het behoorlijk lastig om hier te komen, veel redacties sturen namelijk liever hun vaste journalisten die kant op. Logisch natuurlijk, zij bereiden zich hier lange tijd op voor en zorgen voor de juiste accreditaties. Als freelancer is het lastig zo’n accreditatie in handen te krijgen, je moet hiervoor al een opdracht bij een gerenommeerde titel hebben. Dit moet ook al lang van tevoren, die ging dus al aan mijn neus voorbij.
Nu heb ik twee voordelen aan mijn zijde. Ik heb me gericht op de zeilers in mijn pitches, daar ligt tenslotte mijn expertise. De zeilsport is een behoorlijke niche in de Nederlandse sportjournalistiek, veel redacties hebben die expertise dan ook niet of nauwelijks in huis. Daarnaast vindt het zeiltoernooi plaats in Marseille, zo’n 800 kilometer van Parijs vandaan. Nu stuurt niet iedere redactie journalisten naar zowel Parijs als Marseille, zij nemen dan liever af van andere journalisten die daar toch al zijn.
De aanhouder wint
Mijn idee was daarom om maar zoveel mogelijk redacties aan te schrijven met mijn aanbod verslag te doen ter plekke van de prestaties van de zeilers. Na een aantal afwijzingen, ‘omdat ze er toch al iemand hadden zitten’, tot halve toezeggingen ‘goed om te weten dat je daar bent, mochten we iets nodig hebben dan bellen we je, kwam er eindelijk een definitieve toezegging: ‘Wat goed dat je daar bent, wij zijn zeker geïnteresseerd in verhalen uit Marseille!’. Daarna kwamen meerdere (regionale) dagbladen die verhalen van mij willen afnemen omdat ze zelf geen verslaggever in Marseille hebben zitten.
Dat er meer volgden was maar goed ook, als freelancer wordt de reis en het verblijf natuurlijk niet voor me betaald. Dus om deze trip ook iets te laten opleveren, kon ik eigenlijk pas echt vertrekken bij voldoende opdrachten. Inmiddels is het treinticket binnen en mijn slaapplek geregeld. Daarmee kan ik een van mijn doelen van dit jaar alvast afvinken, op naar de Olympische Spelen!
Verhalen uit Marseille?
Mijn planning zit overigens nog niet vol, ik blijf de komende tijd dus lekker pitchen voor verhalen rondom het zeiltoernooi op de Olympische Spelen. Heb je nog tips, of zoek je naar verhalen vanuit Marseille? Stuur me dan een mailtje: anke@ankehaadsma.nl.